Ελληνική Λύση ή… Ελληνική Στύση; (Στης Βουλής τα έδρανα…)

Μια αναποτελεσματική αλοιφή για να σου κάνει "κούκου", έφτασε να σπαταλήσει ένα σωρό (πανάκριβες) εργατοώρες στο Κοινοβούλιο για το αν θα αρθεί ή όχι η ασυλία του Κυριάκου Βελόπουλου. Στη χώρα όπου σάτιρες ηλικίας 2.500 ετών είναι σα να γράφτηκαν χθες, όλα είναι δυνατά. Εκτός απ' τον σωσμό. Αλλά μη σκάτε. Πάλι τηλε-ήρωες θα έχουν τη χαρά να κάνουν στα έδρανα της Βουλής ό,τι, ειρωνικά, είπαν ο... Ψαριανός (!) με τον Πανούση 40 χρόνια πριν ότι ήθελαν να κάνουν...

Ελληνική Λύση ή… Ελληνική Στύση; (Στης Βουλής τα έδρανα…) Πάνε 40 χρόνια και κάτι μέρες από τότε, Πρωτομαγιά του 1982, που κυκλοφόρησε η πρώτη επίσημη δισκογραφική δουλειά του γκρουπ “Μουσικές Ταξιαρχίες”. Τζίμης Πανούσης (φωνητικά), Γιάννης Δρόλαπας, Σπύρος Πάζιος (κιθάρες), Βαγγέλης Βέκιος (ντραμς), Δημήτρης Δασκαλοθανάσης (μπάσο), Van Svarnas (σαξόφωνο)…  Η Minos έπαιρνε μεγάλο ρίσκο με την υπογραφή της στο άλμπουμ. Διφορετικά χρόνια, το ΠΑΣΟΚ μόλις είχε πρωτοεκλεγεί, τον Οκτώβριο του 1981, οι στίχοι του Πανούση καυστικοί, σκοραριστικοί για το ευρύ κοινό.

Γράφει ο: ΑριστοΦάντης Μπαστούνη

Ο μακαρίτης Τζιμάκος έχει γράψει μόνος του τους στίχους σε 7 από τα 9 κομμάτια του ιστορικού πλέον άλμπουμ. Στο 8ο, τους έχει γράψει μαζί με τον… Γρηγόρη Ψαριανό. Φαίνεται κωμικό σήμερα, ένας γυρολόγος των κομμάτων όπως  ο Ψαριανός (ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜοκρατική ΑΡιστερά, Ποτάμι, Νέα Δημοκρατία), να συνυπογράφει έναν στίχο-έμβλημα από τότε, όπως είναι το “Στης Βουλής τα έδρανα / αχ κι εγώ να έκλανα”… Ή μήπως όχι;  Όπως και να ‘χει το πράγμα (και) το τραγούδι “Οι Εκλογές”, μαζί με πολλά άλλα του Τζιμάκου, ήταν προφητικό.

Η αλοιφή για να σου κάνει “κούκου” και οι εκλογείς-τηλεθεατές…

Τριάντα τρία (όσα και του Μεγαλέξανδρου) χρόνια ιδιωτικής τηλεόρασης, έχουν κάνει μια χαρά τη δουλειά τους. Στις εκλογές ψηφίζουν τηλεθεατές. Και γι’ αυτό, μεταξύ πολλών άλλων φρούτων που είχαν τη χαρά να ανακουφιστούν από τις παρενέργειες μιας φασολάδας με πράσο και λουκάνικο στα έδρανα της Βουλής, στις τελευταίες εκλογές μας προέκυψε και η “Ελληνική Λύση”, του Κυριάκου Βελόπουλου. Ναι. Ο άνθρωπος πουλάει αλοιφές και ιδιόχειρες επιστολές του Ιησού. Αλλά επειδή τις πουλάει από την τηλεόραση, οπότε τον ξέρει ο κόσμος, παίρνει τώρα λεφτά (πάρα, πάρα πολλά για την εποχή) από όλο τον ελληνικό λαό για να είναι Βουλευτής.

Φυσικά, στη χώρα όπου ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα, ο Βελόπουλος, όσο δε προσπαθεί να συμμαζέψει τη χώρα και να τη βάλει σ΄ένα δρόμο ανάπτυξης και ευημερίας, εξακολουθεί και πουλάει αλοιφές δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν (από τας Γραφάς είναι αυτό, μην πάει ο νους σας στο κακό). Οι αλοιφές του είναι για όλα. Για τα αρθριτικά, αλλά και για τον κορωνοϊό. Για φλεβίτιδες, αιμορροΐδες, ακμή, πονοκεφάλους, δυσπεψία… Φυσικά, από το μενού δε θα μπορούσε να λείπει και η στύση. Διότι τι να την κάνεις τόση υγεία και ευεξία από τις υπόλοιπες αλοιφές του Βελόπουλου, αν δε σου κάνει κούκου;

Θρίαμβος! Το “μη κούκου” ήταν πολτική μηχανοραφία!

Για να μην τα πολυλογούμε λοιπόν, ηλικιωμένος κύριος αγόρασε την αλοιφή, την έβαλε, αλλά… δεν. “Ρε καλέ μου”, να του λέει, “ρε χρυσέ μου, άιντε! Αφού ο Κυριάκος είπε ότι θα είσαι τούρμπο με την αλοιφή”. Αλλά τίποτε. Η απογοήτευση μεγάλη. Και ο κύριος κάνει μήνυση. Και ζητά άρση ασυλίας του Βελόπουλου. Εκείνος λέει ότι ο κύριος έχει… πολιτικό κίνητρο. Παλιά, λέει, ήθελε να γίνει μέλος στην “Ελληνική Λύση”. Αλλά, επειδή είναι σοβαρό κομμα, όχι τίποτις πρόχειροι, να ας ούμε, του είπαν όχι. Και από τότε, το κρατάει μανιάτικο. Και γι’ αυτό σκάρωσε τώρα το κολπέτο.

Η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής βρήκε κι εκείνη (αυτό) το σενάριο πιστευτό. Η εισήγησή της ήταν να παραμείνει η ασυλία του Κυριάκου. Κι έτσι, φτάσαμε στην Ολομέλεια. Και εκεί, οι παριστάμενοι 250 εκ των 300 σωτήρων του ελληνικού έθνους, είπαν ένα βροντερό “όχι” στο σατανικό σχέδιο του ηλικιωμένου που δεν του έκανε κούκου. Ο Βελόπουλος κρατάει τη βουλευτική του ασυλία. Και, φυσικά, τη βουλευτική του ιδιότητα. Είναι, άλλωστε, ένα άξιο μέλος της εκλεκτής παρέας.

Κάθε λαός έχει τους κυβερνήτες που του αξίζουν…

Ο κόσμος έχει γονατίσει από την ακρίβεια στο σούπερ μάρκετ, στα καύσιμα, στο ρεύμα. Ακούει τον Ερντογάν να βρυχάται την ίδια ώρα που οι Γερμανοί (όχι εμείς) ανακοινώνουν κάθε μέρα πόσα ακόμη δικά μας οπλικά συστήματα αποχωρούν από τα δικά μας ακριτικά νησιά για να στηρίξουν την Ουκρανία. Ενώ οι μισθοί είναι γελοίοι, ο πληθωρισμός έχει φτάσει στο 11,3%, αριθμός ρεκόρ από το 1993! Αλλά στη Βουλή ένα σωρό (πανάκριβες!) εργατοώρες χάνονται, επειδή δεν έγινε… Disco το Tsoutsouni (άλλο κορυφαίο άλμπουμ αυτό) ενός ηλικιωμένου που έδειξε πίστη στις αλοιφές ενός τηλεπωλητή-αρχηγού κόμματος! Κόμματος που έχει το όνομα “Ελληνική Λύση”, κιόλας! Δεν είναι σουρεαλιστικό σενάριο. Είναι η αλήθεια.

Και είναι πικρή. Διότι κάθε λαός έχει τους κυβερνήτες που του αξίζουν. Στη χώρα αυτή πάντοτε (και απόλυτα!) επίκαιρος είναι, όχι μόνο ο Τζιμάκος και ο Χάρρυ Κλυνν, αλλά έως και ο Αριστοφάνης, που έγραψε τις σάτιρές του 2.500 χρόνια πριν! Όταν το #ti_psifisate_re_m@l@k$s κυκλοφορούσε σε πάπυρους και πέτρινες πλάκες. Με άλλα λόγια; Δεν υπάρχει σωσμός. Πίσω στο χαζοκούτι σας, όμως. Υπάρχει Σασμός και -στις ειδήσεις- μπόλικος λιμός, σεισμός και καταποντισμός για να πηγαίνει το μυαλό σας αλλού. Στις… κάλπες! Όπου πάλι θα ψηφίσετε, κυρίως -όσο και ακρίτως- τις ομιλούσες κεφαλές που βλέπετε στην TV…
(Υπάρχει αλοιφή για τη βλακεία; Ήρεμα ρωτάω…)