Πιερλουίτζι Κολίνα: Η σπουδαιότερη «σφυρίχτρα» των γηπέδων!

Με αφορμή την βράβευση του από το «France Football» ως η σπουδαιότερη «σφυρίχτρα» των γηπέδων, έχοντας διανύσει μια καριέρα 28 ετών με 240 ματς στη Serie A και 109 σε διεθνές επίπεδο. «Όταν πρόκειται για διαιτητές, το πρώτο όνομα που έρχεται στο μυαλό είναι το δικό του. Από το ντεμπούτο του το 1977 μέχρι και […]

Με αφορμή την βράβευση του από το «France Football» ως η σπουδαιότερη «σφυρίχτρα» των γηπέδων, έχοντας διανύσει μια καριέρα 28 ετών με 240 ματς στη Serie A και 109 σε διεθνές επίπεδο.

«Όταν πρόκειται για διαιτητές, το πρώτο όνομα που έρχεται στο μυαλό είναι το δικό του. Από το ντεμπούτο του το 1977 μέχρι και το κύκνειο άσμα το 2005, ο Κολίνα έγραψε την ιστορία του ποδοσφαίρου», έγραψε εύστοχα το «France Football» για τον 60χρονο διαιτητή, ο οποίος είχε χριστεί κορυφαίος διαιτητής στον πλανήτη για οκτώ σερί χρονιές, από το 1998 έως το 2005.

Στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε μια περίοδο στην ιστορία του ποδοσφαίρου, όπου ένας από τους μεγαλύτερους σταρ, δεν ήταν οι ούτε οι σούπερ σταρ ποδοσφαιριστές, ούτε οι προπονητές, αλλά ένας φαλακρός διαιτητής! 

Ο Πιερλουίτζι Κολίνα είναι αναμφίβολα ο πιο διάσημος διαιτητής στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η φήμη του τον έβαλε ακόμα και στο εξώφυλλο ενός διάσημου βιντεοπαιχνιδιού, ένα μοναδικό επίτευγμα για έναν διαιτητή! Αλλά πάνω απ ‘όλα, ήταν ο  διαιτητής που είχε κερδίσει τον σεβασμό όλων. Στο γήπεδο, κανείς δεν τολμούσε να αμφισβητήσει τον Ιταλό διαιτητή. Το απίστευτο χάρισμα του και το μοναδικό βλέμμα του δεν άφηναν κανέναν να τον αμφισβητήσει στο γήπεδο.

Γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1960 στην Μπολόνια. Το 1977 όταν ήταν17 ετών, συνέβη κάτι του άλλαξε τη ζωή, και γνώρισε τον κόσμο της διαιτησίας. Ήταν όταν αποφάσισε να συνοδεύσει έναν κοντινό του φίλο, σε ένα σεμινάριο διαιτησίας.

Σε ηλικία 28 ετών κατάφερε να σφυρίζει αγώνες της τρίτης κατηγορίας στην Ιταλία, για ένα διάστημα τριών ετών, αλλά ήταν τόσο καλός σε αυτό που έκανε που ξεχώρισε και βρέθηκε το 1991 να σφυρίζει αγώνες στην Serie A.

Σε αυτήν την περίοδο συνέβη κάτι που άλλαξε και την εικόνα του για πάντα. Προσβλήθηκε από μια οξεία μορφή αλωπεκίας με αποτέλεσμα να χάσει όλες τις τρίχες του κεφαλιού του και να κερδίσει τον χαρακτηρισμό “Κότζακ” 

“Στην αρχή της καριέρας μου μ’έστειλαν να διαιτητεύσω ένα ματς 4ης κατηγορίας με 5-6.000 κόσμο στις κερκίδες, κάτι σαν τεστ για να δούνε πως θα αντιδράσουν οι θεατές βλέποντας ένα διαιτητή χωρίς καθόλου μαλλιά. Ο αγώνας ήταν Λατίνα-Σπες. Δεν θυμάμαι πολλά από τα παιχνίδια CL που έπαιξα αλλά αυτό το θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια. Δεν μπορούσα να αποδεχτώ ότι το μέλλον μου κρινόταν από το πως μοιάζω και όχι από την ποιότητα της διαιτησίας μου. Ευτυχώς οι οπαδοί της Λατίνα δεν ασχολήθηκαν με την εμφάνιση μου και το πρόβλημα λύθηκε.”

Συνολικά αναδείχθηκε επί 6 σερί σεζόν κορυφαίος διαιτητής του πλανήτη, από το 1998 ως το 2003, 7 φορές στην Ιταλία, ενώ σφύριξε συνολικά σε 319 ματς σε Serie A και B, σε 42 αναμετρήσεις Κυπέλλου και 109 διεθνείς αγώνες, εκ των οποίων οι 4 ήταν τελικοί.

Το καλοκαίρι του 1996 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα διηύθυνε τον  τελικό Αργεντινή-Νιγηρία. Το Παγκόσμιο Κύπελλο σε Νότιο Κορέα και Ιαπωνία το 2002 απετέλεσε το αποκορύφωμα της πλούσιας καριέρας του, αφού σφύριξε τον τελικό της διοργάνωσης μεταξύ Βραζιλίας και Γερμανίας.

Το 2011 εντάχθηκε στο Hall οf Fame του ιταλικού ποδοσφαίρου, πλαισιώνοντας προσωπικότητες όπως αυτές των Ρομπέρτο Μπάτζιο, Πάολο Μαλντίνι, Μισέλ Πλατινί και Μάρκο φαν Μπάστεν.

Ήταν ο διαιτητής σταρ αλλά με την καλή έννοια: δεν επεδίωκε με πονηρούς τρόπους να αφαιρέσει ή να κλέψει ολοκληρωτικά τα φώτα από τους αθλητές με τις αποφάσεις του μέσα στο 90λεπτο αλλά ήταν εκείνος που τους συμπλήρωνε αρμονικά.

Ήξερε πως να μεταχειρίζεται τους ποδοσφαιριστές, πώς να τους διαχειρίζεται σωστά, πώς να κερδίζει το σεβασμό τους, πώς να αποπνέει εμπιστοσύνη στους πρωταγωνιστές εντός αγωνιστικού χώρου αλλά και στους θεατές στις εξέδρες.

Ο Πιερλουίτζι Κολίνα είχε έμφυτο το ταλέντο για να γίνει διαιτητής, κάτι που άλλωστε μαρτυράει το γεγονός ότι ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία, αλλά παράλληλα είχε αποκτήσει μία εξαιρετική μόρφωση (μιλούσε επίσης αγγλικά, ισπανικά και λίγο γαλλικά) που τον έκανε μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα.