Μάριο Κέμπες: Ο «δολοφόνος» των τελικών, και το μεγάλο ρεκόρ!(Vids)

Ο «δολοφόνος» των τριών μουντιαλικών τελικών! Αν εξαιρέσουμε τον “Θεό” Ντιέγκο Μαραντόνα, κανείς άλλος ποδοσφαιριστής της Αλμπισελέστε δεν πλησίασε ποτέ την λάμψη του Κέμπες, τον επιθετικό που άλλαξε το ποδοσφαιρικό πεπρωμένο της Αργεντινής! Πολύ επιτυχημένος από πιτσιρικάς στις ομάδες της Αργεντινής, ο «El Matador» έμελλε να γράψει τις καλύτερες σελίδες της καριέρας του με το […]

Ο «δολοφόνος» των τριών μουντιαλικών τελικών!

Αν εξαιρέσουμε τον “Θεό” Ντιέγκο Μαραντόνα, κανείς άλλος ποδοσφαιριστής της Αλμπισελέστε δεν πλησίασε ποτέ την λάμψη του Κέμπες, τον επιθετικό που άλλαξε το ποδοσφαιρικό πεπρωμένο της Αργεντινής!

Πολύ επιτυχημένος από πιτσιρικάς στις ομάδες της Αργεντινής, ο «El Matador» έμελλε να γράψει τις καλύτερες σελίδες της καριέρας του με το εθνόσημο στο στήθος. Ο Κέμπες συμμετείχε σε 3 τελικούς (Γερμανία 1974, Αργεντινή 1978 και Ισπανία 1982), μετρώντας 18 συμμετοχές με την Αργεντινή.

«no diga Kempes, diga  gol!» (μη λες Κέμπες, λέγε γκολ)…

Επίσης ένα πολύ σημαντικό στοιχείο: ο Κέμπες έμεινε στην ιστορία όχι μόνο ως δεινός κανονιέρης, αλλά και για το απίστευτο fair play του, καθώς δεν πήρε ποτέ κίτρινη ή κόκκινη κάρτα σε διεθνή αναμέτρηση…

Ο Αργεντίνος κεντρικός επιθετικός Μάριο Κέμπες (Mario Alberto Kempes Chiodi) γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου του 1954 στην Μπελ Βιλ, μια μικρή πόλη στην επαρχία της Κόρδοβα, στην κεντρική Αργεντινή. Ο πατέρας του, Μάριο, που ήταν κι αυτός ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, τον ενέπνευσε για να παίξει ποδόσφαιρο από πολύ μικρή ηλικία.

Ο Μάριο Κέμπες υπήρξε ένας ψηλός, μυώδης επιθετικός, με τάση να παίρνει κιλά, γι’ αυτό και σε όλη του την καριέρα πρόσεχε πάντοτε τη διατροφή του. Σήμα κατατεθέν του ήταν φυσικά τα μακριά μαλλιά του, ενώ ήταν τρομερά δυνατός και ασταμάτητος στις επελάσεις του!

Ένας παραγωγικότατος σκόρερ, σε συλλογικό επίπεδο είναι πιο γνωστός για την αγωνιστική του παρουσία για τη Βαλένθια, τερματίζοντας Πρώτος Σκόρερ στην ισπανική La Liga 2 φορές, σκοράροντας 116 γκολ σε 184 παιχνίδια πρωταθλήματος για τον σύλλογο.

Έχοντας κάνει το ντεμπούτο του με τη φανέλα της Αργεντινής Κ18 τον Απρίλιο του 1972, σκοράροντας μάλιστα αμέσως, εντάχθηκε στις τάξεις της ομάδας των αντρών το 1973, με τον 19χρονο να συμμετέχει στα προκριματικά της Αλμπισελέστε για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974.

Η πορεία της «ομάδας των φαντασμάτων», όπως την ονόμασε ο Τύπος για όλους τους νέους και άγνωστους παίκτες που φιγούραραν στις τάξεις της, ήταν καταστροφική στα γήπεδα της Γερμανίας, όταν εγκατέλειψαν νωρίς-νωρίς τον θεσμό, έχοντας υποφέρει τα μέγιστα από τον Γιόχαν Κρόιφ και το «ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο» της Ολλανδίας. Όσο για τον Μάριο, δεν έκανε καθόλου αισθητή την παρουσία του στο συγκεκριμένο Μουντιάλ, με την παροιμιώδη αφλογιστία να του στερεί ακόμα και ένα γκολ.

Η Αργεντινή του 1978 όμως ήταν μια άλλη ιστορία! Με τον Κέμπες να είναι ο μόνος Αργεντίνος που έπαιζε εκτός χώρας και να καλείται στην Αλμπισελέστε πριν από το Μουντιάλ, έβαλε σκοπό να αποδείξει ότι τους άθλους που έκανε στο ισπανικό πρωτάθλημα μπορούσε να τους επαναλάβει και σε Παγκόσμιο Κύπελλο.

Κι έτσι σκόραρε δύο φορές κατά της Πολωνίας και δύο ακόμα κατά του Περού, στο εμφατικό 6-0 της Αλμπισελέστε, κάτι που εξασφάλισε την πρώτη θέση του ομίλου και την πρόκριση στον τελικό με την Ολλανδία.

Και τότε, στις 5 Ιουνίου 1978, ο Μάριο Κέμπες θα χάραζε την ημερομηνία καλά στις συνειδήσεις όλων των Αργεντίνων: Αργεντινή-Ολλανδία 3-1 στον τελικό, με τον Κέμπες να σκοράρει δύο τέρματα, να βγάζει μία ασίστ και να χαρίζει τον θρίαμβο στην Αλμπισελέστε! Όσο για τον ίδιο, κατέληξε πρώτος σκόρερ του θεσμού, σε μια ομάδα μάλιστα που έκλεψε τη θέση κάποιου… Ντιέγκο Μαραντόνα: «Φόρεσα τη φανέλα με το Νο 10 και ο Ντιέγκο Μαραντόνα, τον οποίο δεν είχα δει ποτέ να παίζει, έμεινε έξω. Φυσικά, ο Ντιέγκο θα γινόταν ο μεγαλύτερος αργεντίνος παίκτης όλων των εποχών».

Το επόμενο Μουντιάλ όμως έμελλε να είναι άλλη μια απογοήτευση για την Αλμπισελέστε: κανένα γκολ για τον κανονιέρη της Αργεντινής, την ίδια στιγμή που η ομάδα του υποκλίθηκε στον δεύτερο γύρο και επέστρεψε μια ώρα αρχύτερα στο σπίτι της.

Παρά το γεγονός ότι η Αργεντινή ήταν στα φαβορί του Παγκοσμίου της Ισπανίας και η βασική ομάδα παρέμενε απαράλλακτη, η Αλμπισελέστε δεν ήταν στην καλύτερη φόρμα της. Την επόμενη μάλιστα χρονιά, ο Κέμπες παρέδωσε τη φανέλα με το 10άρι στον Μαραντόνα, ο οποίος αναφερόταν στον Κέμπες ως τον «άνθρωπο που έβαλε το αργεντίνικο ποδόσφαιρο στον χάρτη».