ΠΑΟΚ: Βραδιά θριάμβου ή απλώς η απαρχή της γκρίνιας; Στο χέρι του!

Η επιτυχία από την αποτυχία ένας θρίαμβος απόσταση... 

Με το αριστερό ξεκίνησε στην πρώτη αναμέτρηση του ο ΠΑΟΚ με τη Λέφσκι στη Σόφια για το 2ο προκριματικό γύρο του Europa Conference League. Ο δεύτερος αγώνας θα γίνει σήμερα, Πέμπτη στην Τούμπα στις 20:30.

Από νωρίς με την πλάτη στον τοίχο ο δικέφαλος του Βορρά.

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου όμως ξέρει πως ο ΠΑΟΚ δεν θα ξαναπαρουσιαστεί χωρίς τους ….γερόλυκους του. Ο λόγος για Βιερίνια και Μπίσεσβαρ.

Γράφει ο Τσίπτσιος Κωνσαντίνος… 

Πολλά μπορεί να πει κανείς για τον φετινό σχεδιασμό του ΠΑΟΚ. Νέοι παίκτες, νέα πρόσωπα και κυρίως διαφορειτκή νοοτροπία ενόψει των απαιτητικών αναμετρήσεων που έρχονται.

Βλέπει κανείς πως το παλιό μοντέλο με τους μπαρουτοκαπνισμένους παίκτες δεν τραβάει πλέον. Και ήρθε η ώρα για μια αλλαγή.

Ο Μπότο και οι συνεργάτες του κατάφεραν να πείσουν τον Ραζβάν Λουτσέσκου να αφήσει την πεπατημένη και να πάει σε νέα – αχαρτογράφητα- νερά.

Εκεί όπου ο ίδιος δεν είχε ξαναδοκιμάσει να πάει ποτέ. Παίκτες που δεν εγγυάται κανείς την απόδοση τους και το οτι θα πιάσουν στον ΠΑΟΚ. Παίκτες νεότεροι και κατ’ επέκταση άπειροι. Ο εφιάλτης του Λουτσέσκου κοινώς…

Μια επένδυση στο μέλλον, που δύσκολα θα τολμούσε άλλη ομάδα. Ένα σβήσιμο του πίνακα και νέες αράδες ποδοσφαιρικής στρατηγικής για να χτιστεί ο νέος ΠΑΟΚ.

Ο παλιός, καλώς ή κακώς, είχε ξεζουμιστεί.

Τι συμβαίνει όμως όταν μια ομάδα βρίσκεται σε ράγες επιτυχιών και δεν μπορεί να παρεκκλίνει της πορείας της;

Τι συμβαίνει όταν, ναι μεν, χρειάζεται φρεσκάρισμα, όμως το φρεσκάρισμα ενέχει κινδύνους να χαθεί αρκετό μέρος όσων χρίστηκαν τα προηγούμενα 5 χρόνια;

Πρώτο παράδειγμα η Ευρώπη. Εκεί όπου ο ΠΑΟΚ βήμα βήμα έχτιζε τις πορείες του. Εκεί όπου ο δικέφαλος κρατούσε ψηλά την Ελλάδα με τους βαθμούς που έπαιρνε κόντρα σε ποιοτικές ομάδες. Ομάδες που άλλοι δεν έφταναν καν κοντά στο να αντιμετωπίσουν.

Πορείες μέχρι τους ομίλους, μέχρι τους 16, μέχρι τους 8 μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Λες και έχουμε εποχές των παχιών αγελάδων και δεν το θυμόμαστε. Ο ΠΑΟΚ όμως ήταν εκεί. Πέμπτη – Κυριακή, σε έναν αδιάκοπο αγώνα, με γερασμένο ρόστερ.

Φέτος όμως πάει να ρίξει την καρδάρα με το γάλα, για να αποκτήσει μεγαλύτερη, πιο στιβαρή και ποιοτικότερη καρδάρα.

Σίγουρα, το να μην υπάρχουν απώλειες στην διαδρομή θεωρείται ουτοπικό. Αν όμως ο ΠΑΟΚ δεν περάσει απόψε την Λέφσκι, κινδυνεύει να ρίξει όλο το γάλα και έπειτα να σπάσει την καρδάρα από τα νεύρα του.

Συζητώντας στην Θεσσαλονίκη, κάνοντας μια βόλτα στον Λευκό πύργο βλέπει κανείς την αγωνία του κόσμου για αυτό που παρακολουθεί φέτος από την ομάδα του. Όλοι είναι προετοιμασμένοι για το χειρότερο, αλλά και το καλύτερο.

Φανταστείτε τώρα τα 2 σενάρια. 

Στο πρώτο, ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του ματς και γνωρίζει, μπροστά στον κόσμο του, ταπεινωτική ήττα – αποκλεισμό από την συνέχεια. Μια χρονιά μόνο με κύπελλο και πρωτάθλημα. Μια χρονιά χωρίς πορείες και ταξίδια.

Δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Εξάλλου ο Λουτσέσκου όσα μαγικά και να κάνει δεν μπορεί να γυρίσει τελείως την κατάσταση. Θέλει και λίγη τύχη. Και λίγη δόση Τούμπας.

Αν όμως δεν συνεχίσει ο ΠΑΟΚ στην Ευρώπη όλο το οικοδόμημα κατά πάσα πιθανότητα θα πάει στον κάλαθο των αχρήστων. Καλή η ιδέα, η υλοποίηση όμως δεν απέφερε καρπούς. Και ο κόσμος είναι αυστηρός κριτής.

Ήδη εξάλλου στήνονται λαϊκά δικαστήρια για την επικείμενη αποτυχία.

Από την άλλη, στο έτερο σενάριο, αν ο ΠΑΟΚ πετύχει, θα μιλάμε για μια νίκη με τουλάχιστον 3 γκολ διαφορά. Άρα…θρίαμβο μπροστά στον κόσμο του.

Σε μια τέτοια περίπτωση οι επιτυχίες πάντα επουλώνουν τις πρόσφατες – παλιές πληγές. Το πρόβλημα του πρώτου αγώνα θα κάνει φτερά και όλα θα είναι και πάλι ρόδινα.

Αν όμως το πετύχει αυτό ο ΠΑΟΚ…

Η επιτυχία από την αποτυχία ένας θρίαμβος απόσταση…

Τόσο νωρίς στην σεζόν…