Νταβίς Μπερτάνς: Δεν είναι ένας απλός παίχτης – Είναι ο δολοφόνος με τα 9,5 δάχτυλα!

Ο Μπερτάνς δεν είναι star του ΝΒΑ, δεν είναι όμως ούτε απλά… ένας ακόμη παίκτης. Είναι ένας άνθρωπος που προσωποποιεί την νέα εποχή του μπάσκετ και το κάνει ακόμη και με… μισό δάχτυλο λιγότερο. Γράφει ο Ιάσονας Μίσχος Με πρότυπο τον πατέρα του, αποφασισμένος από παιδί Ο Λετονός δεν είναι ένα από τα παιδιά που […]

Ο Μπερτάνς δεν είναι star του ΝΒΑ, δεν είναι όμως ούτε απλά… ένας ακόμη παίκτης. Είναι ένας άνθρωπος που προσωποποιεί την νέα εποχή του μπάσκετ και το κάνει ακόμη και με… μισό δάχτυλο λιγότερο.

Γράφει ο Ιάσονας Μίσχος

Με πρότυπο τον πατέρα του, αποφασισμένος από παιδί

Ο Λετονός δεν είναι ένα από τα παιδιά που το ενδιαφέρον ήταν επάνω τους από το… δημοτικό. Τα high schools δεν πάλευαν για εκείνον και τα κολέγια δεν σχημάτιζαν ουρές για να του προσφέρουν υποτροφίες.

Αντιθέτως βρισκόταν όχι απλά σε μία χώρα που δεν έχει παίξει ποτέ σε παγκόσμιο κύπελλο (Λετονία) αλλά στην Ρουτζένα, μία πόλη με ελάχιστους κατοίκους. Για την ακρίβεια μιλάμε για ένα μέρος τόσο μικρό που δεν μπορούσε καν να συντηρήσει ομάδα. Ο Μπερτάνς μαζί με τον αδερφό του (πρώην NBAer, Ντάιρις) έπρεπε να πηγαίνουν στην διπλανή Βαλμέρια για να βλέπουν τον πατέρα τους να παίζει μπάσκετ σε μία ημι-επαγγελματική ομάδα.

Ο πατέρας Μπερτάνς πάντως ήταν πρότυπο για τον Ντάβις. Από πολύ μικρός έλεγε ότι «Εγώ θα παίξω μπάσκετ και θα πάω στο NBA» και ακόμη και αν οι γονείς του νόμιζαν ότι έκανε πλάκα αυτός ήταν απόλυτα σοβαρός. Αυτό το έδειχνε άλλωστε και με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε. Ουσιαστικά ήταν… επαγγελματίας από παιδί. Κάθε μέρα ήταν στο γυμναστήριο και αυτό δεν άλλαζε τα Σαββατοκύριακα.

Μάλιστα τα Σαββατοκύριακα ξυπνούσε από τις 08:00 το πρωί καθώς όπως λέει «Το να είμαι στο γήπεδο ήταν για εμένα κάτι τόσο λογικό όσο για άλλους ανθρώπους το να πηγαίνουν σχολείο.»

Το χαμένο δάχτυλο, η σκέψη να τα παρατήσει για πάντα και η αυτοπεποίθηση ότι θα έπαιζε και με.. ένα χέρι

Ο Ντάβις πήγαινε καλά. Προπονούταν και τα έβαζε στα ίσια με τον -τρία χρόνια μεγαλύτερο αδερφό του-. Επειδή όμως δεν ήταν σε κάποια οικογένεια με εκατομμύρια έπρεπε να κάνει και άλλα πράγματα εκτός από το να παίζει μπάσκετ. Ένα από αυτά ήταν το να κόβει ξύλα για τον παππού του.

Μία μέρα λοιπόν που είχε επωμιστεί αυτό το βάρος, ο καιρός έπαιξε άσχημο παιχνίδι στον -νεαρό τότε- Λετονό. Η βροχή ξεκίνησε και γινόταν όλο πιο έντονη, την στιγμή που εκείνος έπρεπε να συνεχίσει την δουλειά του. Έτσι προσπάθησε να ανεβάσει ταχύτητα και ένας συνδυασμός απροσεξίας και κακού εξοπλισμού οδήγησε σε λάθος κινήσεις. Μία από αυτές βρήκε το μεσαίο δάχτυλο του στο δεξί χέρι, το οποίο κόπηκε από την μέση και πάνω..

Σωματικά δεν ήταν κάτι επίπονο όπως είπε ο ίδιος. Ήταν περισσότερο το σοκ και λιγότερο ο πόνος, το πρόβλημα ήταν όμως το τι ακολούθησε μετά. Ο πατέρας του Ντάβις του είπε ότι δεν μπορούσε να ξαναπαίξει μπάσκετ. Εκείνος δεν τον άκουσε και μόλις ήταν καλύτερα επέστρεψε στο γήπεδο, με τα αποτελέσματα όμως να μην είναι όπως τα περίμενε.
Δυσκολεύτηκε πάρα πολύ και έφτασε στο σημείο να τα παρατήσει. Σκεφτόταν να αφήσει το μπάσκετ και να δοκιμάσει να γίνει ποδοσφαιριστής.

Για δικό του -και για δικό μας- καλό όμως δεν τα παράτησε. Δούλεψε ακόμη περισσότερο και κατάφερε μόλις 12 μήνες μετά το ατύχημα του όχι μόνο να φτιάξει την τεχνική του, αλλά να κερδίσει έναν διαγωνισμό τριπόντων νέων στην Λετονία.

Κοιτώντας πίσω πάντως ο Μπερτάνς θεωρεί ότι θα έπαιζε μπάσκετ ότι και να γίνει. «Ήμουν πολύ τυχερός που έχασα μόνο ένα δάχτυλο, αλλά και περισσότερα να έχανα δεν θα γινόταν τίποτα, θα μάθαινα να παίζω με το αριστερό.»

Ένα trade του 2011 του άλλαξε την ζωή μετά από πέντε χρόνια

Το 2011 πραγματοποιήθηκε μία από τις μεγαλύτερες «κλοπές» στην σύγχρονη ιστορία του ΝΒΑ. Οι Σπερς έδωσαν τον τίμιο -αλλά μόνο αυτό- Τζορτζ Χιλ στην Ιντιάνα για να πάρει σε αντάλλαγμα των δις πρωταθλητή ΝΒΑ και δις FInals MVP Καουάι Λέοναρντ. Αλλά τα οφέλη αυτού του τρέιντ δεν θα σταματούσαν στον «Klaw». Μέσα σε όλα το Σαν Αντόνιο πήρε και έναν άγνωστο Λετονό, τον Ντάβις Μπερτάνς.

Αυτό δεν θα απασχολούσε κανέναν έως το 2016. Τότε ο Πόποβιτς αποφάσισε να πάρει τον -παίκτη των 7,8 πόντων ανά αγώνα στην Μπασκόνια- Ντάβις Μπερτάνς και να του δώσει μία ευκαιρία στο ΝΒΑ.

Τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά. Για άλλη μία φορά η μαγεία των Τεξανών μετέτρεψε έναν «απλό» Ευρωπαίο παίκτη σε ένα πρότζεκτ που μπορούσε να κάνει την διαφορά. Το scouting team των Σπερς επεσήμανε το τι συμβαίνει με το… κομμένο δάχτυλο αλλά πλέον ο Λετονός το είχε αφήσει αυτό πίσω του. Μάλιστα μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ότι κάποιοι παίκτες της ομάδας… αηδίαζαν με τον τραυματισμό του Μπερτάνς παρά κάτι αγωνιστικό.

Τα επόμενα τρία χρόνια ήταν το ένα καλύτερο από το άλλο και για τις δύο πλευρές. Τα πρώτα δύο χρόνια σούταρε με 38,6% με 5,2 πόντους και λιγότερο από μισό λάθος ανά αγώνα. Ήταν ένας καλός παίκτης ο οποίος βοηθούσε από τον πάγκο και έδειχνε ότι μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω.

Η σεζόν 2018-19 ήταν όμως το κάτι άλλο. Ο Λετονός από τα 14 λεπτά έφτασε τα 21,1 λεπτά ανά αγώνα πετυχαίνοντας 8 πόντους με το εξαιρετικό 43% στα τρίποντα και 88% στις ελεύθερες βολές με 3,5 ριμπάουντ ανά αγώνα. Ο Μπερτάνς όμως έκανε περισσότερα από αυτά που έδειχναν τα νούμερα. Ήταν μέχρι ένα σημείο της σεζόν ο κορυφαίος σε Catch & Shoot καταστάσεις σε ολόκληρο το ΝΒΑ! Έμπαινε και από το πουθενά μπορούσε να αλλάξει ένα ματς, χωρίς να ταλαιπωρήσει την μπάλα και χωρίς να αποτελεί «μαύρη τρύπα» στην άμυνα. Ήταν ένας κανονικός… δολοφόνος που δρούσε κατ’εντολή του Γκρεγκ Πόποβιτς.

Οι Γουίζαρντς, η 35αρα και το ρεκόρ που τον ξεχωρίζει από κάθε άλλον σουτέρ

Μετά την τρομερή του σεζόν στους Σπερς ήρθε η ώρα να κάνει το βήμα για μία ομάδα στην οποία θα αποτελέσει βασικό γρανάζι. Αυτή ήταν η Ουάσιγκντον, με τους Γουίζαρντς να του προσφέρουν πενταετή συμφωνία αξίας 50.000.000 ευρώ!

Από την πρώτη του κιόλας χρονιά έδειξε ότι μπορεί να κάνει την διαφορά από τον πάγκο. Σε 29,3 λεπτά συμμετοχής εκτόξευσε τους αριθμούς του πετυχαίνοντας πλέον 15,4 πόντους ανά αγώνα, με 42,5% στα δίποντα, 85% στις βολές μαζί με 4,5 ριμπάουντ, 1,7 ασίστ, 0,7 κλεψίματα και 0,6 μπλοκ ανά αγώνα. Έδειξε στους Γουίζαρντς ότι μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό κομμάτι της μετα-Γουόλ εποχής και να είναι ένας από τους παίκτες που θα φτιάξουν τον κορμό δίπλα από τον Μπράντλεϊ Μπιλ, τον Super Star της ομάδας της πρωτεύουσας.

Φέτος ο ρόλος του και τα νούμερα του είναι ελαφρά πεσμένα, παίζοντας όμως σε μία ομάδα που πλέον έχει να ικανοποιήσει και τις ανάγκες του Ράσελ Γουέστμπρουκ που έφτασε στην πρωτεύουσα την φετινή χρονιά. Το θέμα είναι ότι… έστω κι έτσι έχει καταφέρει να δείξει φέτος το ποιος είναι.

Πριν περίπου έναν μήνα έβαλε 35 πόντους σε μία τρομερή νίκη των «μάγων» απέναντι στους Ντένβερ Νάγκετς, επίδοση που αποτελεί career-high. Μάλιστα εκτός αυτού την ίδια μέρα έγραψε και ένα τρομερό στατιστικό που δείχνει το πως αλλάζει το μπάσκετ. Έγινε ο πρώτος παίκτης ο οποίος πέτυχε 30 ή περισσότερους πόντους χωρίς να σουτάρει ούτε μία φορά μπροστά από τα 7,25! Πέτυχε 9 τρίποντα και 8/8 βολές δείχνοντας ότι στην καλύτερη του μέρα… σκοτώνει ακόμη και τους «σβόλους» του Γιόκιτς.

Ποια είναι η συνέχεια του Μπερτάνς; Aυτό είναι απλό, δουλειά, προσπάθεια και ένα ταβάνι που ορίζει ο ίδιος. Έχει περάσει πολλές δυσκολίες, έχει χάσει σεζόν με τραυματισμούς και κατάφερε να αλλάξει ολόκληρο το στυλ του σουτ του όταν χρειάστηκε. Πλέον οι προκλήσεις που υπάρχουν είναι απλά… ευχάριστες. Όπως λέει και ο ίδιος: «Χρειαζόταν να αποδείξω ποιος είμαι όλη μου την ζωή. Οπότε θα συνεχίσω να κάνω το ίδιο κάθε σεζόν.»