Και ο Μέσι στο πάνθεον των “semper fidelis”;

Και ο Λιονέλ στο ολιγομελές πάνθεον των “semper fidelis”; Θα ξέρουμε σύντομα, ίσως και σήμερα. Μετά την “ένεση” ρευστότητας ύψους 2,7 δισ. στη Λα Λίγκα*, όλα δείχνουν ότι ο Μέσι θα συμφωνήσει για την παραμονή του στη Μπάρτσα. Και, στα -κλεισμένα- 34 του σήμερα, προφανώς αυτό σημαίνει και ότι θα κλείσει την καριέρα του στην […]

Και ο Λιονέλ στο ολιγομελές πάνθεον των “semper fidelis”; Θα ξέρουμε σύντομα, ίσως και σήμερα. Μετά την “ένεση” ρευστότητας ύψους 2,7 δισ. στη Λα Λίγκα*, όλα δείχνουν ότι ο Μέσι θα συμφωνήσει για την παραμονή του στη Μπάρτσα. Και, στα -κλεισμένα- 34 του σήμερα, προφανώς αυτό σημαίνει και ότι θα κλείσει την καριέρα του στην ομάδα της Καταλονίας. Αν αυτό συμβεί, ο Αργεντινός σούπερ σταρ θα γίνει μέλος μιας πολύ ιδιαίτερης και “κλειστής” λέσχης.

Της λέσχης των “για πάντα πιστών”, των “semper fidelis”, όπως αναφέρει και το διάσημο μότο των Αμερικανών Πεζοναυτών. Αυτής των σπουδαίων ποδοσφαιριστών που δεν έφυγαν ποτέ από το σύλλογο που τους ανέδειξε. Και έγιναν έτσι, σύμβολά τους, γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στην ιστορία τους.

Γράφει ο Στέλιος Μαρκάκης

Φυσικά, πρέπει να πούμε και κάτι. Πριν από το 1995, κάτι τέτοιο ήταν πιο συχνό. Όμως, έως τότε, οι ποδοσφαιριστές ήταν περίπου “σκλάβοι” των ομάδων τους. Ακόμη κι όταν τα συμβόλαιά τους έληγαν, οι ομάδες τους διατηρούσαν το δικαίωμα να ζητήσουν χρήματα εάν μια άλλη ομάδα ήθελε να τους αποκτήσει.

Ο άσημος Μποσμάν που τα άλλαξε όλα!

Χρειάστηκε το πείσμα ενός άσημου, ποδοσφαιρικά, Βέλγου παίκτη για να αλλάξει αυτό. Το 1990, ο Ζαν Μαρκ Μποσμάν ήθελε να πάει από τη Λιέγη στη Δουνκέρκη. Όμως η βελγική ομάδα ζητούσε ένα υπέρογκο για την αξία του παίκτη ποσό -500.000 λίρες Αγγλίας, τότε! Ο Μποσμάν παρέμενε δέσμιος της ομάδας του και, ως τιμωρία για το “θράσος” του, η Λιέγη του έκανε και περικοπή μισθού της τάξεως του 75%!

Σε μια Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα που βασίστηκε εξ αρχής στην ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων και αγαθών εντός της, οι ποδοσφαιριστές ήταν Ευρωπαίοι επαγγελματίες… ενός κατώτερου θεού. Ο Μποσμάν είπε να το φτάσει στα άκρα. Και το έκανε.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, στις 15 Δεκεμβρίου του 1995, τον δικαίωσε μετά από πέντε χρόνια νομικών αγώνων. Και, έκτοτε, ο κανονισμός Μποσμάν, όπως έμεινε στην ιστορία, άλλαξε τα πάντα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Οι παίκτες ήταν πλέον ελεύθεροι να μετακινηθούν σε όποια ομάδα επιθυμούσαν όταν το συμβόλαιο τους τελείωνε. Και οι ομάδες της γηραιάς ηπείρου είχαν το δικαίωμα να υπογράψουν όσους παίκτες από χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης επιθυμούσαν.

Το μετά Μποσμάν ποδόσφαιρο…

Τα μετά Μποσμάν χρόνια, όλο το ποδόσφαιρο άλλαξε, επίσης. Όχι μόνον εξαιτίας του. Τα εθνικά πρωταθλήματα των μεγάλων χωρών έγιναν σιγά σιγά, κανονικοί συν-εταιρισμοί. Η τηλεόραση και, στη συνέχεια, το στοίχημα, μετέτρεψαν το παιχνίδι σε εμπορικό προϊόν υψηλής αξίας και πελώριων τζίρων. Το Τσάμπιονς Λιγκ, άλλαξε συνολικά το τοπίο και, σταδικά, έφερε πακτωλό χρημάτων σε πολλές ομάδες.

Το να μείνει ο Μέσι, εν έτει 2021 στη Μπάρτσα, όπου βρίσκεται, πρακτικώς από αμούστακο παιδαρέλι, δεν είναι το ίδιο με το ότι, π.χ. ο Λεβ Γιασίν έπαιξε για 20 χρόνια στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Ούτε καν ίδιο με το ότι ο τεράστιος Φράνκο Μπαρέζι έμεινε για 20 χρόνια στη Μίλαν (1977-1997).

Ο Μπαρέζι ήταν πια 35 στα 36 όταν ο κανονισμός Μποσμάν άλλαξε το ποδόσφαιρο. Υπήρξε semper fidelis από άποψη και λατρεία στη Μίλαν. Δε λέμε ότι ήθελε να φύγει, αλλά όταν μπορούσε ήταν αργά. Λέμε ότι κι αν ήθελε, δε θα μπορούσε -όχι εύκολα, τουλάχιστον.

Η… περιπτωσάρα Μαλντίνι!

Ο άλλος γίγαντας στην ιστορία της άμυνας των ροσονέρι, ωστόσο, είναι ξεκάθαρα μια περίπτωση “αιώνια πιστού” επειδή το ήθελε και μόνο. Μιλάμε βέβαια, για τον Πάολο Μαλντίνι, που όταν βγήκε η απόφαση Μποσμάν ήταν στα απόλυτα “ντουζένια” του: 27 χρονών και ήδη από παιδάκι στη Μίλαν.

Απέρριψε κάθε “σειρήνα” και έμεινε για άλλα 14 χρόνια σ αυτήν! Ως τα 41 του. Ως επαγγελματίας, η περιπτωσάρα Πάολο, έγραψε… 902 παιχνίδια με τη φανέλα της Μίλαν, από το 1984 ώς το 2009. Ένας αμυντικός που έκανε τα πάντα στο γήπεδο: πρακτικώς έπαιζε σημερινό ποδόσφαιρο πριν από 15, 20 χρόνια…

Γκιγκς, Σκόουλς, Πουγιόλ και οι… τυπικώς εκτός πανθέου!

Ο Στίβεν Τζέραρντ πέρασε 17 χρόνια (1998-2015) στη Λίβερπουλ, αλλά τελείωσε την καριέρα του στο… Λος Άντζελες και το MLS. Άρα, στο πάνθεον, δε μπαίνει. Όχι τυπικώς, τουλάχιστον. Από τη Λίβερπουλ, όλη του τη ζωή εκεί (1996-2013) την πέρασε ο Τζέιμι Κάραχερ.

O Τζον Τέρι ανήκε για 19 χρόνια στην Τσέλσι (1998-2017), αλλά μια χρονιά (2000) δόθηκε δανεικός στη Νότιγχαμ και έκλεισε την καριέρα του στην Άστον Βίλλα. Άρα, τυπικώς επίσης, ούτε κι αυτός μπαίνει στο πάνθεον.

Ούτε και οι Τσάβι, Ινιέστα. Δεν κρέμασαν τη φανέλα τους με τη Μπάρτσα. Τις κρέμασαν στο Κατάρ και την… Ιαπωνία.

Αντίθετα, μπαίνει σ’ αυτό ο Κάρλες Πουγιόλ. Από το 1999 έως το 2014 μέτρησε μαζί της 682 παιχνίδια. Και παρότι θεωρείτο -και ήταν- μέσα στους κορυφαίους αμυντικούς της εποχής του, ουδέποτε σκέφτηκε να φύγει απο τη Βαρκελώνη.

Ψηλά ψηλά στο πάνθεον των semper fidelis με έναν αδιανόητο αριθμό… 968 (!) συμμετοχών (168 γκολ), από το 1990-2014 στη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ, μπαίνει και ο Ράιαν Γκιγκς! Με τη Γιουνάϊτεντ κατέκτησε τα πάντα, αλλά πάνω απ’ όλα, μια αιώνια θέση στην καρδιά των οπαδών της. (Το ίδιο και ο Πόλ Σκόουλς, που “έγραψε” πάνω από 700 ματς με τη φανέλα της Γιουνάϊτεντ από το 1993 ως το 2013)…

Fidelis, αλλά… όχι για πάντοτε στη Γιούβε ο ντελ Πιέρο

Ο Αλεσσάντρο ντελ Πιέρο πέρασε 19 χρόνια με τη Γιουβέντους: από το 1993 ως το 2012. Αλλά πιο πριν έπαιξε στην Πάντοβα και στη δύση της καριέρας του στην Αυστραλία και την… Ινδία. Τυπικώς, πάντοτε, δεν μπαίνει στο πάνθεον, παρότι έμεινε fidelis στη “Γηραιά Κυρία” και όταν έπεσε στη Β’ Εθνική. Και παρότι επίσης τον ήθελαν ένα σωρό ομάδες -και έπαιξε τα καλύτερά του χρόνια μετά Μποσμάν.

Άντε. Επειδή ήταν όντως παιχταράς ολκής, ίσως τιμής ένεκεν να αξίζει να περάσει το κατώφλι του πανθέου…

Τότι: αιώνια πιστός στην “αιώνια πόλη”

Αντίθετα, αιώνια πιστός στην… αιώνια πόλη υπήρξε ο μεγάλος Φραντσέσκο Τότι. Μήλον της έριδος για τις μεγαλύτερες ομάδες της εποχής του (και σημερινές, άλλωστε), όπως η Γιούβε και η Ρεάλ, ο Τότι δε σκέφτηκε ποτέ να αφήσει τη Ρόμα. Έγραψε μαζί της 786 εμφανίσεις και 307 (!) γκολ, από το 1992 έως το 2017 και λατρεύεται σα μικρός θεός από τους οπαδούς της.

https://www.youtube.com/watch?v=6kW1N1ttk8M

Πολύ ψάξιμο στα αρχεία, μπορεί να αναδείξει κι άλλους παίκτες που, μετά την απελευθέρωση της αγοράς, λόγω Μποσμάν βρίσκονταν σε ποδοσφαιρική ηλικία κατάλληλη για να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία, αλλά έμειναν τελικά… semper fidelis στις ομάδες τους. Το πιο πάνω ανθολόγιο, ωστόσο, μάλλον είναι χαρακτηριστικό των πιο ξεχωριστών περιπτώσεων.

Αν και ο Λιονέλ θα περιληφθεί σ’ αυτό, θα το δούμε. Στις καρδιές των οπαδών της, πάντως, μάλλον είναι ήδη για πάντοτε…

https://youtu.be/91dDk-JpWQM

*Η συμφωνία-μαμμούθ της La Liga αφορά την πώληση του 10% των οικονομικών δραστηριοτήτων του συνεταιρισμού στο ιδιωτικό επενδυτικό κολοσσό CVC Partners. Η πώληση θα γίνει μέσω της δημιουργίας μιας νέας εταιρείας, που θα αποτιμηθεί στα 27 δισ. ευρώ.

Η CVC είναι μια από τις παλαιότερες ιδιωτικές επενδυτικές εταιρείες του κόσμου. Ιδρύθηκε το 1981, έχει πάνω από 110 δισ. δολάρια σε τοποθετήσεις και διακινεί επενδυτικά κεφάλαια ύψους άνω των 75 δισ. δολαρίων.