Champions League
Ολυμπιακός: Ενός κακού… 40.000.000 έπονται. (Τουλάχιστον!)
Τα χαμένα 40.000.000 από το Τσάμπιονς Λιγκ δεν είναι αυτό που πρωτίστως "καίει" τους φίλους της ομάδας. Στην πράξη, όμως, σημαίνει ότι πλέον θα χρειαστεί υπέρβαση για να βελτιωθεί η εικόνα του πρωταθλητή. Με ή χωρίς τον Πέδρο Μαρτίνς στον πάγκο...
Ολυμπιακός: Ενός κακού… 40.000.000 έπονται. (Τουλάχιστον!) Για τον απλό φίλο της ομάδας, είναι η αλήθεια, ότι -δίκαια κιόλας- το ταμείο της ομάδας δεν είναι η πρώτη έννοια και στενοχώρια του. Φυσικά και θέλει να έχει έσοδα. Διότι, όχι πάντοτε, αλλά συνήθως, η οικονομική ευρωστία φέρνει και άλλα καλά σε κάθε σύλλογο. Αλλά δεν είναι αυτό που τον “καίει” πιο πολύ απ’ όλα. Πιο πολύ απ’ όλα τον “καίει” ότι τα ντόρτια από τη Μακάμπι Χάιφα είναι μια ντροπιαστική σε σκορ ήττα. Κι ακόμη περισσότερο ότι ήλθε, όπως ήλθε.
Σε σχεδόν 100 αγωνιστικά λεπτά πρέπει κάποιος να έχει έχει μνήμη ελέφαντα, να καταπιεί την καμήλα και δυιλίσει το κουνούπι (κι αυτές είναι οι πιο light ζωολογικές αναφορές για το ματς…) για να φέρει στο μυαλό του μια φάση που έκανε ο Ολυμπιακός. Πέναλτι στην επαφή της μπάλας με το χέρι του Πλάνιτς, στην κεφαλιά του Τικίνιο, στο 0-1 μπορεί και να δοθεί. Μπορεί και όχι. Ο αμυντικός της Χάιφα είναι σε πολύ δυναμική μονομαχία με τον Σισέ. Αλλά όταν γυρίζει το σώμα του προς την εστία το σώμα του δεν το “μεγαλώνει αφύσικα”, με την έκταση του χεριού του, αλλά αναπόφευκτα, πάνω στην κίνηση.
Τρεις διακριθέντες -με το ζόρι κι αυτοί…
Όπως και να ‘χει, ωστόσο, ακόμη κι αν γινόταν εκείνη τη στιγμή το 1-1, δύσκολα πιστεύει κάποιος από την εικόνα του ματς ότι θα άλλαζαν, εν τέλει, πολλά. Με μόλις τρεις παίκτες (Σίμε Βρσάλικο, Μαμαντού Κανέ, Τικίνιο Σοάρες) να διεκδικούν τίτλο διακριθέντα, ο Ολυμπιακός ήταν μια ομάδα ασυντόνιστη, χωρίς νεύρο και πάθος, χωρίς ψυχολογία, χωρίς ίχνος δημιουργικότητας, Και, καλώς ή κακώς, αποχαιρετά δικαίως το Τσάμπιονς Λιγκ, για 2η συνεχόμενη χρονιά -για πρώτη φορά στην εποχή Βαγγέλη Μαρινάκη στην ομάδα.
Τελικό. Ολυμπιακός – Μακάμπι Χάιφα 0-4. / Full-Time. Olympiacos – @mhfootballclub 0-4.#Olympiacos #UCL #OLYMAC #Football #FootballGame
— Olympiacos FC (47🏆) (@olympiacosfc) July 27, 2022
Κι αυτή τη φορά με τη βαρύτερη εντός έδρας ήττα στην ευρωπαϊκή ιστορία του, πλάι σ’ εκείνο το 0-4 από το Αμβούργο, το 1982-83. Αυτός ο αποχαιρετισμός έχει και… ανάποδη ανάγνωση των αριθμών. 40. Τόσα είναι τα -πρακτικώς εξασφαλισμένα- εκατομμύρια που θα έμπαιναν στο ταμείο από την πρόκριση σε Ομίλου του Τσάμπιονς Λιγκ. Κι απ’ το Γιουρόπα μπορεί να βγάλει χρήματα, φυσικά. Αλλά λιγότερα. Κι αυτό αν προκριθεί στους Ομίλους, επίσης.
Εσύ φταις για όλα Κωσταρα #OlympiacosFC #olymac pic.twitter.com/cT9lxK7dcE
— RedOwl🔴🦉🔴 (@OVORed_) July 27, 2022
Χωρίς το χρήμα του Τσάμπιονς Λιγκ, απαιτείται οικονομική υπέρβαση…
Γιατί, όμως, επαναφέρουμε το θέμα των χρημάτων, όταν είπαμε, ότι δεν είναι το πρώτο που “καίει” τον απλό φίλο της ομάδας; Διότι η εικόνα που είχε ο Ολυμπιακός και στα δύο ματς με την πρωταθλήτρια Ισραήλ, υπογραμμίζει έντονα την ανάγκη για ενίσχυση – ξεσκαρτάρισμα του ρόστερ σε νευραλγικά σημεία. Και κυρίως στον τομέα της δημιουργίας -εφόσον ο παραγκωνισμένος Φορτούνης είναι, καλώς ή κακώς, πάντως ξένο σώμα, πια, στην ομάδα. Χωρίς τα έσοδα από το Τσάμπιονς Λιγκ, αυτό σημαίνει ότι, πλέον, πρέπει να γίνει οικονομική υπέρβαση. Κι αυτό δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε βέβαιο. Και, κάπως έτσι, φτάνουμε και στον Πέδρο Μαρτίνς.
Πληροφορίες από το λιμάνι κάνουν λόγο για έντονη δυσαρέσκεια στο πρόσωπο του Πορτογάλου. Η διαχείρισή του και στο χθεσινό ματς δεν παίρνει ακριβώς και άριστα. Διότι, ΟΚ. Ο Μαντί Καμαρά πρέπει να πουληθεί, άρα και να παίζει. Αλλά αφού είναι σκιά του εαυτού του εδώ και καιρό, γιατί αυτό να συμβαίνει σώνει και ντε σ’ ένα τόσο κρίσιμο ματς; ‘Οταν θες νίκη, γιατί ξεκινάς με 3 αμυντικογενή χαφ; Ο Κουντέ μπήκε αργά, το ίδιο και ο Εμβιλά. Σ’ ένα ματς που παίζεις με φορ περιοχής, όπως ο Τικίνιο, πως εξασφαλίζεις ότι η μπάλα θα φτάσει σ’ αυτόν; Και άλλα μπορεί να βρει κανείς. Τα σοβαρότερα, ωστόσο, δεν έχουν να κάνουν με το χθεσινό ματς.
ΟΚ. Να φύγει, ενδεχομένως, ο Μαρτίνς. Αλλά αρκεί αυτό;
Ο Μαρτίνς παίρνει κάτω απ’ τη βάση συνολικά στο θέμα “διαχείριση του υλικού” την εφετινή σεζόν. Οι αδυναμίες του Ολυμπιακού ήταν ολοφάνερες από πέρυσι. Και το γεγονός ότι το εφετινό καλεντάρι θα είναι πολύ “σφιχτό”, άρα και οι όποιες κινήσεις –σ’ ένα πολύ μεγάλο ρόστερ– θα έπρεπε να γίνουν πολύ νωρίς, επίσης είναι γνωστό εδώ και πάρα πολύ καιρό. Δε “διάβασε” καλά το όλο θέμα; Δεν απαίτησε αρκετά; Με τον Μοντεστό φευγάτο, δεν είχε την κατάλληλη υποστήριξη από το υπόλοιπο στελεχιακό δυναμικό; Κανείς δεν το ξέρει.
Ίσως το μάθουμε κάποτε. Όταν δε θα είναι πια προπονητής στην ομάδα. Κάτι που είναι δύσκολο να συμβεί πριν και τα ματς με τη Σλόβαν Μπρατισλάβας, αλλά, πλέον, δεν είναι και καθόλου απίθανο… Όσο για το ερώτημα των (τουλάχιστον) 40.000.000 ευρώ; Είναι, φυσικά, το αν μια αλλαγή προπονητή αρκεί για να γίνουν όλα καλά (καλύτερα, έστω) στην ομάδα. Η αυθόρμητη απάντηση σ’ αυτό είναι “όχι”. Δεν αρκεί. Εκτός εάν συνοδευτεί από γερή “προίκα” και τολμηρές κινήσεις ουσίας…
Κατηγορίες Ειδήσεων
Ακουλουθήστε μας σε Facebook, Τwitter, Instagram και Youtube
| Share | Tweet |
