Γουέμπλεϊ: 51 χρόνια μετά, παραμένει ανεπανάληπτο!

Ημέρα χαράς και μνήμης για τους φίλους του Παναθηναϊκού η 2α Ιουνίου. Όμως, τι λέει για το ελληνικό ποδόσφαιρο συνολικά, το γεγονός ότι πάνω από ένα μισό αιώνα μετά από εκείνο τον άθλο, το όνειρο ενός ακόμη τελικού είναι ακόμη άπιαστο;

Γουέμπλεϊ: 51 χρόνια μετά, παραμένει ανεπανάληπτο! Για κάθε φίλο του Παναθηναϊκού, η σημερινή ημέρα είναι ξεχωριστή. Μπορεί εφέτος να είναι η 51η και όχι η “σημαδιακή” 50ή από τον τελικό με τον Άγιαξ στο “ναό του ποδοσφαίρου”. Η 2α Ιουνίου, ωστόσο, έχει πάντοτε ιδιαίτερη σημασία για το “τριφύλλι”. Διότι είναι η ημέρα που σηματοδοτεί την πρώτη -και, δυστυχώς, τελευταία έκτοτε- παρουσία ελληνικής ομάδας σε τελικό ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής διοργάνωσης. Και μάλιστα της κορυφαίας.

Για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, ο μακαρίτης πλέον Φέρεντς Πούσκας, ο “Καλπάζων Συνταγματάρχης” είναι ένα πρόσωπο-θρύλος. Όπως θρύλοι είναι, φυσικά και οι παίκτες που αγωνίστηκαν ή και ήταν στον πάγκο του ιστορικού αγώνα απέναντι στον Άγιαξ του Ρίνους Μίχελς, αλλά και των Γιόχαν Κρόιφ, Γιόχαν Νέεσκενς, Πιτ Κάιζερ, Βέλιμπορ Βάσοβιτς, Ντικ Βαν Ντάικ, Άρι Χάαν…

Ήταν οι Τάκης Οικονομόπουλος, Γιάννης Τομαράς, Γιώργος Βλάχος, Άνθιμος Καψής, Αριστείδης Καμάρας, Φραγκίσκος Σούρπης, Κώστας Ελευθεράκης, Μίμης Δομάζος, Τότης Φυλακούρης, Χάρης Γραμμός, Αντώνης Αντωνιάδης. Ο Πούσκας τελείωσε το ματς χωρίς αλλαγές. Και στον πάγκο ήταν οι Βασίλης Κωνσταντίνου, Βίκτωρ Μητρόπουλος, Κώστας Αθανασόπουλος, Δημήτρης Δημητρίου, Δημήτρης Καλιγέρης.

Ο δρόμος για τον μεγάλο τελικό

Μέχρι τον τελικό ο Παναθηναϊκός έφτασε με συνολικά 16-10 γκολ. Ο Αντώνης Αντωνιάδης, με 10 γκολ ήταν ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης. Οι αντίπαλοι και τα αποτελέσματα στο δρόμο μέχρι το Γουέμπλεϊ ήταν:
Ζενές Ες  (Λουξεμβούργου)– Παναθηναϊκός 1-2
Παναθηναϊκός – Ζενές Ες 5-0

Παναθηναϊκός – Σλόβαν Μπρατισλάβας (Τσεχοσλοβακίας) 3-0
Σλόβαν Μπρατισλάβας – Παναθηναϊκός 2-1

Έβερτον – Παναθηναϊκός 1-1
Παναθηναϊκός – Έβερτον 0-0

Ερυθρός Αστέρας – Παναθηναϊκός 4-1
Παναθηναϊκός – Ερυθρός Αστέρας 3-0

Ημέρα μνήμης και γιορτής, λοιπόν, η σημερινή για τους “πράσινους”. Αλλά συγχρόνως και ημέρα προβληματισμού. Κι αυτό επειδή, πάνω από μισό αιώνα μετά πλέον, ο άθλος εκείνος παραμένει ανεπανάληπτος. Η Ελλάδα έφτασε το 2004 να πάρει και το EURO. Με τον Φερνάντο Σάντος πήγε αήττητη στο EURO 2012, όπου έφτασε στους 8. Και παραλίγο να φτάσει και στους 8 του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας. Αλλά σε επίπεδο συλλόγων, το κατόρθωμα του Γουέμπλεϊ -αλλά και του τελικού ενός Γιουρόπα ή μιας Κόνφερενς, πλέον- παραμένει ανεπανάληπτο. Είναι κάτι που λέει πολλά -και όχι πολύ ευχάριστα- για το ελληνικό ποδόσφαιρο…