Μπαρτσελόνα: Ο μεγάλος ασθενής

Παρατηρώντας την πορεία και τα χαρακτηριστικά της Μπαρτσελόνα τα τελευταία χρόνια είναι πως η αγωνιστική της πορεία, και όχι μόνο, βρίσκεται σε καθοδική κατάσταση. Αυτό σίγουρα οφείλεται σε μία σειρά παραγόντων, όπως για παράδειγμα το ότι είναι αδύνατον να αντικατασταθούν ποδοσφαιριστές όπως ο Τσάβι και ο Ινιέστα, είτε το ότι η Μπαρτσελόνα δεν έχει βρει […]

Παρατηρώντας την πορεία και τα χαρακτηριστικά της Μπαρτσελόνα τα τελευταία χρόνια είναι πως η αγωνιστική της πορεία, και όχι μόνο, βρίσκεται σε καθοδική κατάσταση.

Αυτό σίγουρα οφείλεται σε μία σειρά παραγόντων, όπως για παράδειγμα το ότι είναι αδύνατον να αντικατασταθούν ποδοσφαιριστές όπως ο Τσάβι και ο Ινιέστα, είτε το ότι η Μπαρτσελόνα δεν έχει βρει ένα δυναμικό πρόσωπο στην προπονητική θέση στο οποίο μπορεί να στηρίξει ένα μελλοντικό πρότζεκτ με μία κάποια κατεύθυνση.

Το πραγματικό πρόβλημα, όμως, δεν ξεκινάει από εκεί, το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η Μπαρτσελόνα μέσα από τις πανάκριβες αγορές ποδοσφαιριστών με μία-δύο καλές σεζόν, χωρίς να έχουν δώσει κάποιο ατράνταχτο στοιχείο της ποιότητάς τους στην οποία μπορεί να βασιστεί η ομάδα για να “χτίσει¨, βλέπε Γκριζμάν, είτε αγοράζοντας ποδοσφαιριστές με συμπεριφορά για Σούπερ Λιγκ, όπως είναι ο Ντεμπελέ ας πούμε, έχει φτάσει σε σημείο να έχει χάσει το στοιχείο που την έκανε αυτήν την τόσο ιδιαίτερη ομάδα που ήταν πάντα.

Η Μπαρτσελόνα ήταν διάσημη μαζί με τον Άγιαξ για τις καλύτερες ακαδημίες στον κόσμο και πλέον δεν παράγει παίκτες. Ακόμα και αν βγάλει ποδοσφαιριστές, αντί να τους εντάξει στο ρόστερ της, τους μοιράζει δεξιά και αριστερά και στρέφεται σε λύσεις αγοράς “έτοιμων” παικτών. Αυτό έχει αποτέλεσμα να μην μπορεί να χτίσει καθόλου ποδοσφαιρικό κορμό, να μην υπάρχει καμία συνοχή και καμία χημεία ανάμεσα στις μονάδες της, να απαρτίζεται από παίκτες “βεντέτες” οι οποίοι τα θέλουν όπως τα θέλουν και ασκούν συχνά – πυκνά “βέτο” με τον τρόπο τους, να έχει και το συνηθισμένο πρόβλημα Μέσι, ο οποίος θέλει να κάνει κουμάντο στα αποδυτήρια καθώς είναι ο μοναδικός παίκτης που κρατάει την ομάδα όρθια. Παίκτες όπως ο Σουάρεζ είτε ο Πικέ έχουν χάσει κάθε ενδιαφέρον για ποδόσφαιρο σε αυτό το επίπεδο, πράμα που απεικονίζεται στο γήπεδο, και δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από λάθος να κρατάς στον βασικό κορμό παίκτες “γερασμένους”, κουρασμένους, αδιάφορους.

Η Μπαρτσελόνα πλέον δεν έχει ποδοσφαιρική ταυτότητα, δεν έχει ποδοσφαιρικό προσανατολισμό, δεν έχει ποδοσφαιριστές που είναι σε θέση να υποστηρίξουν το ποδοσφαιρικό της DNA και παράλληλα η διοίκηση, μέχρι πρόσφατα, έδινε το ελεύθερο σε μανατζαρεέους και τις άκρες τους να κάνουν κουμάντο. Όταν μπαίνεις σε μία τέτοια κατάσταση το αποτέλεσμα είναι ήδη γνωστό, καθένας θέλει τα δικά του, καθένας τα θέλει όπως τα θέλει και φτάνεις σε σημείο να μην τα βρίσκει κανένας με κανέναν όσο το “πλοίο” βυθίζεται προς τον πάτο της θάλασσας.
Ευτυχώς, κατά την άποψή μου, έστω και αργά τα διοικητικά στελέχη της ομάδας έκαναν τις απαραίτητες ενέργειες απολύοντας τον ηθικό αυτουργό της δημιουργίας της παράνοιας των μάνατζερς και των χατιριών σε ποδοσφαιριστές, Αμπιντάλ, και όσους ακόμα ευθύνονταν για αυτήν την κατάσταση. Από την άλλη, πάλι, προσέλαβε έναν προπονητή ο οποίος μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα αναδιοργάνωσε την εθνική Ολλανδίας ενώ βρισκόταν σε αρκετά κακή κατάσταση, έναν άνθρωπο που έχει αγωνιστεί με τα χρώματα της ομάδας και γνωρίζει πως πρέπει να είναι και πως λειτουργούσε η ομάδα στα ντουζένια της, έναν άνθρωπο που το ποδόσφαιρο του δημιουργήθηκε και εκπροσωπεί το DNA της Μπαρτσελόνα όπως την ξέρουμε και όπως την θέλει ο κόσμος της.

Οσο για το θέμα Μέσι θαρρώ πως τελικά δεν θα φύγει, είναι ακόμα φρέσκα τα πράματα και φαίνεται αρκετά εκνευρισμένος και ενοχλημένος στις δηλώσεις του, θαρρώ πως ο Κούμαν μπορεί να προσφέρει αγωνιστικά και στον ίδιο αυτό ακριβώς που χρειάζεται και αυτό ακριβώς που θέλει στο γήπεδο, ελευθερία δημιουργίας από το κέντρο και μπροστά. Αλλά ακόμα και να φύγει δεν πιστεύω πως η Μπαρτσελόνα θα τα πάει άσχημα, αρκεί να δώσει χρόνο, υπομονή και χρήματα στον Κούμαν.

Πιστεύω πως με ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ αναδιοργάνωσης και δημιουργίας κορμού ξανά από την αρχή, προωθώντας την ακαδημία της και πλαισιώνοντας με τους απαραίτητους παίκτες θα την επιστρέψει στα δεδομένα της. Επίσης, αυτό που παρατηρεί κανείς αν κοιτάξει πίσω την ιστορία, ποιο πολλές ήταν οι πετυχημένες ομάδες που γέννησαν και μετέτρεψαν τους παίκτες τους σε ηγέτες μέσα από την κοινή τους θητεία, είτε δεν είχαν τεράστια ονόματα-ηγέτες, αλλά σύνολο κυρίως, παρά οι ομάδες που είχαν 1-2 σούπερ σταρς και οι υπόλοιποι δύο επίπεδα κάτω.

Σορόπουλος Δήμος