Οι μπασκετμπολίστες ζουν περισσότερο και οι πυγμάχοι λιγότερο!

Η έρευνα διερεύνησε το μέσο προσδόκιμο ζωής κάθε αθλητή, συγκρίνοντας τα στοιχεία με τον παγκόσμιο μέσο όρο.

Η μακροζωία στα σπορ. Ποιοι αθλητές ζουν περισσότερο και γιατί; Ποδοσφαιριστές, Μπασκετμπολίστες, πυγμάχοι, τενίστες, και όλοι οι άλλοι.

Το μυστικό μακροζωίας μπορεί να είναι η υγιεινή διατροφή, η τακτική άσκηση, η αποφυγή του καπνίσματος και η κατανάλωση λιγότερης ποσότητας αλκοόλ. Όμως μια νέα έρευνα του Compare The Market προτείνει ότι ο πιο σίγουρος τρόπος για να αυξήσετε τη διάρκεια ζωής σας μπορεί να περιλαμβάνει ντρίμπλες με μια μπάλα μπάσκετ!

Η έρευνα διερεύνησε το μέσο προσδόκιμο ζωής κάθε αθλητή, συγκρίνοντας τα στοιχεία με τον παγκόσμιο μέσο όρο. Σε σύγκριση με το προσδόκιμο ζωής του μέσου ατόμου (72,6 χρόνια), οι επαγγελματίες πυγμάχοι ‘χάνουν’ σχεδόν πέντε χρόνια, ενώ οι μπασκετμπολίστες παρατείνουν τη διάρκεια ζωής τους κατά 5 χρόνια!

ΤΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ ΠΡΟΣΔΟΚΙΟ ΖΩΗΣ

• Νέα έρευνα της Compare the Market αποκαλύπτει ότι οι επαγγελματίες πυγμάχοι ζουν περίπου πέντε χρόνια λιγότερο από τον μέσο άνθρωπο 

Η Compare the Market ερεύνησε το μέσο προσδόκιμο ζωής κάθε αθλητή, συγκρίνοντας τα στοιχεία με τον παγκόσμιο μέσο όρο.

Ενώ όλα τα άλλα αθλήματα της μελέτης είχαν προσδόκιμο ζωής που κυμαίνεται περίπου στα 70 με 80 χρόνια, το προσδόκιμο ζωής ενός μποξέρ ήταν μόλις 67,7 ετών. Το άθλημα με το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής ήταν το τένις (80,4).

Ο καθηγητής Alan Pearce, ένας νευροεπιστήμονας με πάνω από 20 χρόνια εμπειρία, Διευθυντής των NeuroSports Labs και επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο La Trobe, σχολίασε την υψηλότερη σχέση μεταξύ πυγμαχίας και τραυματισμών στο κεφάλι που οδηγούν σε χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής.

«Όσον αφορά την πυγμαχία, είναι πιθανό αυτά τα δεδομένα να αντικατοπτρίζουν μια επίδραση της συσσώρευσης πολλαπλών σωματικών βλαβών, ιδιαίτερα των επιπτώσεων στον εγκέφαλο, κατά τη διάρκεια της ανταγωνιστικής πυγμαχίας κατά τη διάρκεια της ζωής τους», εξήγησε ο καθηγητής Pearce.

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα επαναλαμβανόμενα χτυπήματα στο κεφάλι συνδέονται με γνωστική εξασθένηση, πρώιμη άνοια και επομένως συμβάλλουν στη μείωση του προσδόκιμου ζωής».